تا پیش از قرن بیستم، برای بیش از دو هزار سال دانش به شکل متن و حداکثر سنگ‌نگاره نگهداری و منتقل می‌شد. اما کمی پیش از آغاز قرن بیستم دوربین عکاسی اختراع شد،و بعد دوربین فیلمبرداری و گرامافون و به همین ترتیب اطلاعات قالب جدیدی پیدا کرد: صوتی‌ تصویری.

۲۷ اکتبر یا ۵ آبان، روز جهانی میراث صوتی‌ تصویری بود. روزی که یونسکو برای توجه به اهمیت حفظ و نگهداری محتوای صوتی‌ تصویری تعیین کرده است، محتوایی که برای حدود یک قرن بیشتر به صورت عکس و نگاتیو و راش و صفحه گرامافون و کاست بوده است؛ ولی این وسایل نگهداری چندان بادوام نیستند.

باعث افسوس است که مقدار قابل توجهی از محتوای صوتی‌ تصویری قرن بیستم تا به حال از دست رفته است. از مجلات ناموجود تا عکس‌های پوسیدهٔ قدیمی، تا راش فیلم‌های قدیمی هالی‌وود که دور ریخته شده یا در آتش سوخته. مثلا شبکه بی‌بی‌سی تا قبل از ۱۹۷۸ به‌طور مرتب آرشیو سریال‌هایش را دور می‌ریخت – به خاطر کمبود فضای بایگانی یا ضبط مجدد روی کاست‌ها! – و در یکی از مشهورترین موارد، ۹۷ قسمت از سریال مشهور «دکتر هو» از دست رفته است.

اما حالا عصر محتوای دیجیتال است. خاصیت محتوای دیجیتال این است که:

  • نگهداری آن به فضای فیزیکی بسیار کمتری احتیاج دارد
  • به راحتی و بدون از دست رفتن کیفیت قابل انتقال است
  • هزاران نفر می‌توانند همزمان از آن استفاده کنند
  • به راحتی می‌توان آن را همیشه به‌روز نگه داشت
  • و هر کسی می‌تواند با امکانات معمولی محتوای صوتی‌ تصویری تولید کند و در اختیار همه بگذارد.

نمونه‌ی آن ویکی‌پدیا است که سرعت بازتاب وقایع روز جهان در آن گاهی از خبرگزاری‌ها هم بیشتر می‌شود.

و به همین خاطر است که محتوای دیجیتال حالا بهترین قالب آموزش و یادگیری و انتقال دانش محسوب می‌شود. اینترنت و محتوای دیجیتال دانش همه را در اختیار همه قرار می‌دهد.

  • هر کسی می‌تواند ویکی‌پدیا را ویرایش کند.
  • هر کسی می‌تواند به کمک سیستمی مثل وردپرس وبلاگ و سایت درست کند و در آن بنویسد و انتشار دهد.
  • هر کسی می‌تواند با فتوشاپ، ایندیزاین، کورل دراو در حد توان و نیازش تصویرسازی کند.
  • هر کسی می‌تواند پادکست ضبط کند و رادیوی اینترنتی خودش را راه بیاندازد.
  • هر کسی می‌تواند با افتر افکتس یا نرم‌افزارهای سه‌بعدی مثل ۳دی استودیو مکس و مایا انیمیشن بسازد.
  • هر کسی می‌تواند با یونیتی بازی بسازد.
  • و هر کسی با داشتن یک کامپیوتر شخصی به کمک نرم‌افزارهای ضبط و تدوین ویدیو مثل کمتاسیا و ادوبی پرمیر می‌تواند به راحتی ویدیوهای آموزشی ضبط کند و با قرار دادن آن روی بستره‌های یادگیری آنلاین ، دانش و تخصصش را با دیگران سهیم شود.

این عصر ما است. عصر محتوای صوتی‌ تصویری دیجیتال و عصر یادگیری دیجیتال. در کنار هم و با هم.

منبع : فرانش

درباره نویسنده

سامان

فارغ التحصیل کارشناسی نرم افزار، علاقه مند به برنامه نویسی، طراحی وب، تکنولوژی های نوین، یادگیری و فیلم

مشاهده تمام مقالات